Hoe zijn we precies geworden wat we niet zijn?

Ik vraag me of hoe we geworden zijn zoals we niet zijn. Ik begrijp dat dit een beetje vreemd klinkt, dus ik leg het uit.

Van nature zijn we uitermate succesvol. De kans dat een zaadcel een rijpe eicel tegenkomt en dat van de combinatie van die twee na 9 maanden een kind geboren wordt, is een verhaal vol succes! Na de geboorte van het kindje, begint er een tijd van uitermate succesvolle gebeurtenissen.

Van een kindje dat niets kan, behalve slapen, eten, plassen, poepen en huilen, groeit het kindje in de eerste jaren uit naar iemand die kan lopen, praten, kan plassen en poepen op de wc, goed kan eten, heeft leren schrijven, zijn eigen kleren aan kan trekken. Enzovoort, enzovoort enzovoort. De lijst met dingen die een kind in de eerste 10 jaar van zijn leven leert is enorm. Het is één groot succesverhaal. Bij alles was volharding nodig. Bij alles was wilskracht nodig. Bij alles was er een te bereiken doel en bij bijna alles was er succes. De natuurlijke staat van een mens is succesvol zijn. Vanaf de eerste seconde dat hij/zij geboren is.

Vertel mij nou eens hoe het kan dat een mens dat van nature succesvol is, uitgroeit tot een klagend mens met weinig zelfvertrouwen en zeer weinig succesverhalen. Van de week was ik op een feestje en luisterde ik naar wat mensen te vertellen hebben. De ene persoon had problemen met zijn gezondheid. De tweede persoon had ruzie met zijn buren. De derde persoon had problemen op zijn werk. Het enige waar mensen nog een soort van succesvol over spraken, waren hun kinderen. Niemand, zonder uitzondering, kwam naar me toe en zei tegen me: moet je nou eens horen wat voor gaaf iets ik heb mee gemaakt! Niemand kwam naar me toe en zei, ik heb toch zoiets moois gemaakt op mijn werk. Iedereen was aan het klagen over zijn eigen leven of het leven van anderen (roddelen genoemd).

Wat is er gebeurd dat we precies geworden zijn wat we niet zijn? We zijn succesvol, vanaf de conceptie. Onze vermogens zijn enorm. Uit onderzoek blijkt dat we maar 10 procent van onze hersencapaciteit gebruiken en ondanks dat 90% van onze hersenen onaangeroerd onder onze schedel ligt, bereiken we geniale dingen. Waarom klagen we dan toch zo! Waarom delen we gedoe in plaats van succes? Waarom delen we geen wonderen en gaan we met zijn allen op zoek naar meer wonderen.

Ik begrijp er oprecht niets van. Is klagen fijn of zo? Gaan we ons daar beter van voelen? Zien we over het hoofd wat we allemaal kunnen? Of zijn we dat allemaal maar gewoon gaan vinden? En als iemand wel succesvol is, iemand veel dingen bereikt heeft, een grote auto rijdt of veel geld heeft, dan wordt er doorgaans afgunstig over die persoon gesproken. Waarom!

En als er geen antwoord komt op de vraag waarom dan zeg ik in ieder geval STOP ER MEE! Ga mensen vertellen wat fijn is. Ga mensen vertellen wat er goed gegaan is. Vertel jezelf aan het eind van de dag welke dingen er goed gegaan zijn en wat je morgen goed kan doen! En ja natuurlijk begrijp ik dat het fijn is om soms even te ventileren, even je hart te luchten. Maar je hoeft je verhaal echt niet aan 10 mensen te doen. Vertel het 1 keer, vertel het met hart en ziel en laat het gaan. Ga weer verder met leven. Ga verder met succesvol zijn. Maak wat van je leven.

Als je een te kort hebt aan inspiratie ga dan naar de bibliotheek. Volg mensen op facebook die slimme dingen schrijven. Zoek mensen op die dingen kunnen die jij graag wilt leren en vraag hoe ze dat geleerd hebben. Ontwikkel jezelf in de lijn van aangeboren logica, namelijk succesvol zijn!